Doorbraak voor meer transparantie van bedrijven

De Europese Commissie publiceert de langverwachte herziening van de richtlijn over niet-financiële verslaglegging. De wet vraagt aan bedrijven om te rapporteren over hun impact op milieu, mensenrechten en sociale onderwerpen.

Lara Wolters noemt het voorstel een belangrijke doorbraak voor meer transparantie. “Tot nu toe wordt van de meeste bedrijven alleen gevraagd wat hun prestaties zijn in termen van winst. De huidige wet uit 2014 die bedrijven vraagt om niet-financiële gegevens te publiceren, heeft grote gebreken: de data is van lage kwaliteit en te veel bedrijven zijn van de regel uitgezonderd. Daarom is het belangrijk dat we de wet herzien.”

Rapportage is een eerste stap richting bindende gedragsregels

“Consumenten, investeerders en aandeelhouders worden kritischer en steeds meer groepen krijgen een stem. Dat is een goede zaak, want het is van belang dat grote bedrijven kunnen worden aangesproken op hun impact op mens en milieu. Deze wet vraagt bedrijven om openheid, ook in hun aanvoerketen.”

De Commissie introduceert ook de zogenaamde ‘dubbele materniteit’. Dat wil zeggen dat bedrijven verslag moeten doen van wat hun omgang met mensenrechten en milieu betekent voor het bedrijf zelf, én voor de bredere samenleving. “Om ervoor te zorgen dat maatschappelijk verantwoord ondernemen in heel Europa de norm wordt, is transparantie nodig.”

“Vergelijkbare en betrouwbare gegevens die het publiek in staat stellen te kijken of bedrijven beloftes naleven, zijn nodig. Rapportage is noodzakelijk, maar dan zijn we er nog niet. Het voorstel van vandaag is een stap in de goede richting, maar ook bindende gedragsregels zijn nodig. Gelukkig sprak het Parlement zich in maart positief uit over mijn initiatief voor regels die fatsoenlijk ondernemen verplichten, en volgt de Commissie in juni met een wetsvoorstel.”

Duurzaamheid is groen en sociaal

Paul Tang vindt het voorstel een goede vervolgstap op weg naar een duurzame economie: “Van investeerders vragen we reeds om de impact van hun investeringen aan te tonen. Het is een belangrijke en logische stap om nu van bedrijven hetzelfde te vragen.”

“In onze economie geldt: data is macht, en alleen wanneer we de impact van een bedrijf op mens en milieu meten, kunnen financiële markten dit soepel meenemen in hun beleid. Deze wet is uniek in de wereld omdat het bedrijven verplicht zowel de invloed van een bedrijf op duurzaamheid, als de invloed van duurzaamheidsvraagstukken op de bedrijfsvoering aan te geven. Zo kunnen investeerders rekening houden met bijvoorbeeld de risico’s van klimaatverandering voor een ski-fabrikant, of de invloed van striktere werknemersstandaarden op een maaltijdbezorger.”

“Een duurzame samenleving komt er alleen als we laten zien dat zowel mens als milieu van onze inspanningen profiteren. Duurzaamheid is dus altijd groen én sociaal.”