Biodiversiteit gaat niet alleen over bloemetjes en bijtjes, ook over ons eigen voortbestaan
We staan op het punt een heleboel dier- en plantensoorten te verliezen. In een verslag van de Verenigde Naties in 2019 waarschuwen wetenschappers dat één miljoen soorten, uit een geschat totaal van 8 miljoen, op het punt staan om uit te sterven. Een goede biodiversiteit bepaalt een gezond ecosysteem. Een Europese biodiversiteitswet gaat dan ook niet alleen over bloemetjes en bijtjes, maar ook over ons eigen voortbestaan.
Biodiversiteit – de verscheidenheid aan leven op aarde – maakt onze planeet bewoonbaar en mooi. Velen richten zich tot de natuur voor plezier, inspiratie of vermaak. We zijn ook afhankelijk van de natuur voor voedsel, energie, grondstoffen, lucht en water, met andere woorden de elementen die het leven zoals we dat kennen mogelijk maken en onze economieën draaiende houden.
In Europa alleen al staan 1667 dier- en plantensoorten onder druk, vooral slakken, schelpdieren en vissen.
Ondanks de onschatbare waarde van de natuur vinden we haar vaak vanzelfsprekend. Tal van natuurlijke systemen staan onder een steeds grotere druk, waardoor zij minder doeltreffend functioneren of zelfs dreigen ineen te storten. De verarming van de biodiversiteit, zoals dat heet, is een gangbaar fenomeen.
Biodiversiteit beschermen én verbeteren
Klimaatverandering en milieuvervuiling tastten een groot deel van de biodiversiteit aan. Veel soorten dreigen al binnen enkele decennia uit te sterven. In Europa alleen al staan 1667 dier- en plantensoorten onder druk, vooral slakken, schelpdieren en vissen. Europa moet bedreigde soorten beschermen en de Europese biodiversiteit verbeteren.
Die oproep deed ik deze week in het Europees Parlement. We stemden voor een rapport dat de Europese Commissie oproept om met een Europese biodiversiteitswet te komen. De wet moet voorschrijven dat er bindende doelstellingen komen om de biodiversiteit te beschermen. Deze biodiversiteitsstrategie moet ertoe bijdragen dat de ecosystemen in de wereld in 2050 hersteld en beschermd zijn.
Het onderwerp is dusdanig belangrijk dat we harde deadlines niet hoeven te schuwen. We hebben bindende wetgeving nodig voor de bescherming en het herstel van gebieden, want alleen met voornemens en goede bedoelingen komen we er niet.
Stedelijke vergroening
Daarnaast willen we een Europees platform voor stedelijke vergroening. Een minimumaandeel groene daken op nieuwe gebouwen en een verbod op het gebruik van chemische bestrijdingsmiddelen. En vanaf 2023 mag er wat mij betreft niet meer met glysofaat op gewassen worden gespoten.
De Europese Unie heeft een groot netwerk van beschermde gebieden, de zogeheten ‘Natura 2000′ gebieden. Hier mogen geen huizen worden gebouwd, of wegen worden aangelegd. We moeten ervoor zorgen dat in 2030, minstens 30% van het land en de zee in Europa is beschermd, en dat we minstens een derde daarvan strikt ongemoeid laten, zoals bijvoorbeeld onze oerbossen.
Na een Europese Klimaatwet volgt onherroepelijk deze Europese biodiversiteitswet, om een duidelijk wetgevend kader vast te leggen tot 2050. Ook dit is een essentieel deel van de European Green Deal. Naar verwachting komt de Europese Commissie dit jaar nog met een voorstel voor deze biodiversiteitswet.
