Geduld met Loekasjenka is op
Ruim een jaar na de “verkiezingen” in Belarus roep ik de Europese lidstaten op om Loekasjenka niet langer zijn gang te laten gaan. Loekasjenka heeft de verkiezingen gestolen, maar zit er nog steeds. Ondertussen schendt zijn regime op grote schaal mensenrechten.
Tijd om de druk maximaal op te voeren. Vandaag debatteert het Europarlement over de situatie in Belarus en wordt er gestemd over een resolutie om de sancties uit te breiden en verder te verzwaren.
Ik heb de Europese Commissie al in juli gevraagd om aanvullende sancties voor te bereiden.
Er zitten inmiddels meer dan 700 politieke gevangenen vast. Dat zijn journalisten, oppositieleden, activisten. Vliegtuigen worden omgeleid om mensen op te pakken. Wat mij betreft laat dit zien dat Loekasjenka zich nog steeds onaantastbaar acht. We moeten de duimschroeven verder aandraaien. Daarom spoor ik Europese Commissie en lidstaten al maanden aan om de maatregelen verder te verzwaren. Loekasjenka en zijn bondgenoten hebben overduidelijk te veel ruimte en middelen. Daar moet een einde aan komen. Ik heb de Europese Commissie al in juli gevraagd om aanvullende sancties voor te bereiden. Nu is een vijfde pakket in behandeling, maar we kunnen het ons niet veroorloven om de Europese Raad van oktober te missen om ze in werking te laten treden. Dat kunnen we de mensen in het land, maar ook de diaspora niet aandoen. Zij rekenen op ons.
Het inzetten van mensen als politiek drukmiddel is totaal onacceptabel, maar verwaarlozing en pushbacks mogen daar nooit het Europese antwoord op zijn.
Daarnaast maakt Loekasjenka misbruik van de situatie van kwetsbare vluchtelingen, zoals de 32 Afghanen die onder mensonterende omstandigheden vastzitten in het niemandsland tussen Belarus en Polen. Deze inhumane situatie heeft inmiddels zelfs levens gekost. Samen met een Poolse Europarlementariër en voorzitter van de Belarusdelegatie, Robert Biedron, schreef ik vorige maand een brief om de Poolse premier op te roepen hier een oplossing voor te vinden. Het inzetten van mensen als politiek drukmiddel is totaal onacceptabel, maar verwaarlozing en pushbacks mogen daar nooit het Europese antwoord op zijn. Eén Moria in de EU is al veel te veel. Ik verwacht dus dat Polen deze mensen zo snel mogelijk hulp biedt, in samenwerking met de Europese Commissie en lidstaten. We mogen ons niet laten verdelen door een dictator.
